"Yyyyy" lub "ummhm" i co z tym zrobić?
Aby nie sprawiać takiego wrażenia niemal automatycznie wypeniasz luki dowolnym dźwiękiem. Po części wiąże się to również z drygim aspektem. Nie chcesz, aby przerwano Twój wywód.
pragnienie, aby wypowiedź nie została przerwana. Badania wskazują na to, że często tak się dzieje, gdy w wypowiedzi występuje pauza. Mówca ma więc nadzieję, że przerwy wypełnione przez „yyy” będą sprawiać wrażenie potoku słów i nie dadzą mu okazji do wtrącenia się.
Proces myślenia jest bardziej złożony i męczący niż proste wprawienie w ruch strun głosowych lub poruszanie
wargami. Dlatego może się zdarzyć, że nasz system artykulacyjny jest już gotowy do działania, podczas gdy system językowy nie dostarczył jeszcze żadnych treści. I co się dzieje, gdy usta są już otwarte, zaczęło się wydawanie dźwięku, a nie ma jeszcze gotowych słów? Wydajemy dźwięk „yyy…”.
O ile wypełniacze występują dość sporadycznie, to słuchacz wogóle ich nie zarejestruje. Inaczej jest jednak, kiedy słowa-zapychacze pojawiaja się na tyle często, że zaczynasz poświęcać im świadomie uwagę. Odciąga Cię to od właściwej treści wystąpienia, co nie jest sprawą dobrą.
Wypełniacze winny zajmować miejsce na tyle rzadko, aby w ogóle nie ściągały na siebie uwagi.
Cóż więc ma robić mówca? Co Ty masz zrobić??
Mieć odawgę zrobić pauzę!
Najczęstszą obawą dlaczego tego nie robimy, jest obawa o wywarcie niekorzystnego wrażenia osoby niekompetentnej z powodu zbyt wielu przerw. Pozwól, że Cię uspokoję. Opinia ta nie pokrywa się z odczuciami słuchaczy.
Dla nich przerwy są również pomocne. Dają czas na refleksję, czas na przetrawienie informacji. Dodatkowo, przerwy 3 sekundowe są właściwie niezauważalne.
A Ty co czujesz, gdy musisz zrobić przerwę w wypowiedzi???
Subskrybuj:
Komentarze do posta
(
Atom
)
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz